Een collega vroeg mij laatst hoe ik dat toch deed al dat lezen. Ik ga met de trein, antwoordde ik. Ik reis misschien wat langer, maar vermaak mij onderweg met een mooi boek. Het maakt voor mij de vertragingen die NS soms heeft ruimschoots goed.
Marcel van Driel wees mij op het voornemen elke week een boek te lezen. Het is een leuk initiatief waar op twitter lezers elkaar stimuleren wekelijks een boek te lezen via #boekperweek.
Ruimschoots gehaald
In 2014 zou ik het ruimschoots hebben gehaald. Ik hou van lezen en las het vorig jaar zo’n boek of 60. Zeker aan het einde las ik ongeveer twee boeken per week in de trein naar en van mijn werk. Heerlijk na een dag hard werken.
Of ik het dit jaar haal, weet ik niet. Ik heb geleerd dat je met lezen vooral niet teveel doelen moet stellen, maar gewoon lekker moet lezen. Zo kwam ik maar moeizaam door het boek De grote goede dingen van Alma Mathijsen. Nu lees ik Euforie van Christiaan Weijts en het gaat gelijk een stuk sneller. Hoe dat komt, weet ik niet. Maar het gebeurt.
Daarom durf ik mij niet te koppelen aan zo’n belofte van een boek per week. Misschien wordt het wat minder of het wordt wat meer. Net als dat ik nog het hele oeuvre van Paul Theroux wil lezen en alle romans van Dickens. Het hoeft niet meteen. Het moet de tijd krijgen. Als je lezen de tijd geeft, krijg je er plezier in en dan gaat het hard.
Tot die tijd laat ik het gewoon gebeuren. Een beter leesdoel kan ik niet verzinnen. Of het is het al jaren brandende verlangen om De goddelijke komedie van Dante de aandacht te geven die het verdient.
Wie weet…
#50books
Dit is het antwoord op vraag 1 van het blogproject #50books. #50books is een initiatief van Peter Pellenaars. Na Martha Pelkman in 2014 heeft Peter het in 2015 weer overgenomen. Bekijk mijn andere bijdrages voor dit bijzondere boekenblogproject.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten