Wat ik één van de meest aangrijpende scènes in De grote goede dingen vindt, is de herinnering aan het bezoek aan de kermis. De kleine Mila gaat met haar vader naar de kermis. Ze wil heel graag naar de waarzegger, maar ze mag niet. Ze is te jong. Dan vraagt Mila aan haar vader of hij niet naar binnen wil.
| Hij deed alles wat ik wilde. Terwijl ik buiten stond te wachten had ik een naar gevoel gekregen. Mijn vader moest daar weg en vlug ook, maar ik durfde hem niet te waarschuwen. (122) |
Als hij naar buiten komt, merkt ze dat er iets niet goedzit. Ze vraagt hem wat de waarzegger tegen haar vader heeft gezegd:
| ‘Niet, dat ik een hele leuke opa ga worden.’ (122) |
Na deze gebeurtenis denkt Mila dat mensen tegen haar liegen om haar te sparen. Maar pas veel later ontdekt ze dat mensen ook liegen om zichzelf te sparen. Het is een prachtig moment die zomaar in het verhaal komt. Dit soort passages geven de roman veel meerwaarde.
Alma Mathijsen De grote goede dingen Amsterdam: De bezige bij, 2014. ISBN 987 94 234 8844 6. Prijs: € 17,90. 176 pagina’s.
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is mijn derde bijdrage over De grote goede dingen van Alma Mathijsen. We lezen dit boek op vandaag bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten