Ooit gaf een collega mij het volgende advies toen ik klaagde over vermoeidheid: waarom meld je je niet een dagje ziek? Dan vertel je thuis niks en maak je er gelijk voor jezelf een dagje uit van.
Voor hem was het dubbele winst. En je was niet op je werk en thuis wisten ze van niks waardoor je daar ook geen verplichtingen had. Ik zag er niet zoveel in en vermoedde dat hij het zelf wel af en toe toepaste. Ik ben er te schijterig voor. Ik moet mij serieus ziek voelen, wil ik mij ziekmelden.
In Anne-Marieke Samsons roman De val van Jakob Duikelman redeneert de hoofdpersoon juist andersom: hij vertelt thuis en het werk niet dat hij eigenlijk heel ziek is. Allebei denken ze dat hij niets mankeert.
| Voor de controlefoto’s was hij vorige week onder werktijd naar het ziekenhuis gegaan. Op zijn werk dachten ze dat hij thuis was, thuis dachten ze dat hij op zijn werk zat. Simpel zat. Jacob was trots op zijn eigen vindingrijkheid. Geef mij een situatie, dacht hij, en ik leef ermee. (30) |
Bij het idee van mijn oude collega is het andersom: daar denkt thuis dat je op je werk bent en het werk dat je thuis bent. Het is een vreemde vorm van liegen: iets verzwijgen.
Je zegt niet dat je ziek bent en iedereen denkt dat je heel vreemd doet. Als Jakob zou zeggen dat hij ziek was, zou iedereen begrip voor hem hebben en hoeft hij zich niet in allerlei bochten en leugens te wringen.
Anne-Marieke Samson De val van Jakob Duikelman. Amsterdam, Antwerpen: Uitgeverij De Arbeiderspers, 2014. ISBN 987 90 295 8950 5. Prijs: € 19,95. 272 pagina’s.
Een perfecte dag voor literatuur
Dit is laatste mijn bijdrage over De val van Jakob Duikelman van Anne-Marieke Samson. We lezen dit boek op vandaag bij Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl. Lees de bijdragen van anderen in de reacties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten