Het is een jaar geleden dat ik op de ochtend na het lange kerstweekend alleen in de kamer zat en mijn mail opende. In de mail een bericht van LinkedIn met vacatures bij mij in de buurt. De vacature die er meteen uit oplichtte was een senior webredacteur die gezocht werd in Almere.
Dat is lekker dicht bij huis, dacht ik. Mijn baan stond op de tocht door een grote overname. Het zou ongetwijfeld effect hebben op mijn baan als webredacteur daar. Wachten op de onduidelijkheid die daar heerste, betekende net zoveel als jezelf aan de grillen van de goden overleveren.
Stiekem was dit mijn moment. Ik trok de brutale schoenen uit en begon meteen die ochtend al aan het schrijven van een brief. De grote uitdaging lag voor mij in de tekst dat de werkgever dé online speler wilde worden in zijn werkterrein. Daar wilde ik wel aan meewerken. Zeker ook omdat het een heel uitdagende branche is.
In het nieuwe jaar, ruim een maand later was ik op gesprek. Ik had geen idee welke richting het zou opgaan. De baan die ik had, had ik. Een andere uitdaging zo snel beginnen nu ik pas een halfjaar werkte bij dit bedrijf, vond ik wel lastig, maar ik koos eieren voor mijn geld. Het tweede gesprek verliep positief: ze wilden verder met mij.
Nu bijna 9 maanden later en de verhalen bij mijn oude werkgever horend, geniet ik van de keuze die ik heb gemaakt. Het is een heel andere baan dan ik eerst had, meer hectiek en dynamiek. Maar ik krijg er veel voor terug. Zo geniet ik van de mogelijkheden en kansen die ik krijg. Elke dag dat ik naar mijn werk ga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten