Probeerde ik vorige week nog een fiets te kopen door met de trein naar Ede af te reizen, nu ga ik in Apeldoorn op zoek naar een exemplaar. Ik vond hem op marktplaats en maakte de afspraak voor zaterdag.
Het idee was om de fiets mee in de trein te nemen. De verkoper van de fiets wilde mijn oude fiets wel als inruil. Zo zou ik deze fiets op de heenweg bij me hebben.
Alleen de werkzaamheden van de NS maken dit weekend de bereikbaarheid van Almere per spoor slecht. Van Weesp tot aan Almere Oostvaarders rijdt geen trein. In plaats van treinen rijden er bussen.
Een fiets in een bus is vragen om moeilijkheden, daarom piekerde ik mij suf hoe ik het op zou lossen. Een fiets achterin de auto is geen optie. Dat hebben we al eens gedaan, maar het past gewoon niet.
Om nu speciaal een fietsdrager voor op de auto voor deze eenmalige actie aan te schaffen, vond ik overdreven. Maar vanmorgen bedenkend hoe ik het probleem nu zou oplossen, ging ik toch op zoek naar een exemplaar. In de vorm van een schaar zag ik een exemplaar bij de Gamma. Ik deed het niet.
Kijkend op marktplaats vond ik een exemplaar zo goed als nieuw. Hij zat nog in de doos. Ik belde en kon hem gelijk halen.
De doos zit er inderdaad nog omheen. Hij zit zelfs nog helemaal ingepakt. De oude binders zitten vast. Het vocht heeft de doos lichter gemaakt en het papier een beetje kreukelig. De vader van de verkoper heeft hem al die tijd in de doos laten zitten. Daarom moet ik de hele fietsdrager wel nog even uitpakken en in elkaar zetten.
Het lijkt wel of ik in het verleden terechtkom. Een getypt velletje met instructies, net als de stevige materialen die in de drager verwerkt zitten, zoals het gietijzer dat op de trekhaak. Zoiets wordt nu niet meer gemaakt.
Best veel werk nog om dat in elkaar te zetten, maar het lukt. Ik kan net op tijd vertrekken naar Apeldoorn met de fiets achterop. En hij blijft prachtig zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten