Misschien een beetje laat na verschijning. Vorig jaar kreeg ik het Pogingen om iets van het leven te maken, Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 1/4 jaar bij de bloggersdag van Uitgeverij Meulenhoff in mijn tasje. Volgens de medewerker van de uitgeverij echt een boek voor mij.
Het gaapte mij al die tijd aan vanaf het bureau waar het een plekje verworven had. Bijna leek de kaft vast te plakken aan het bureau. Er kwamen andere boeken op, verdwenen boeken onder en boven. Het dagboek van Hendrik Groen bleef mooi stabiel liggen.
De vele mailtjes die ik voorbij zag komen om te stemmen op Hendrik Groen voor de NS Publieksprijs, deden mij naar het boek grijpen. En bij het lezen had ik alleen maar spijt. Spijt dat ik er niet eerder aan begonnen was. Want wat is het Geheime dagboek van Hendrik Groen geweldig.
Hendrik Groen houdt een jaar lang een dagboek bij. Het is 2013, het jaar waarin Nederland een koning krijgt en het jaar waarin Henk Krol met zijn ouderenpartij zegeviert. De dagboekschrijver Hendrik Groen heeft zijn eigen sores. Hij woont in een bejaardentehuis met alle gemakken en ongemakken die daarbij horen.
| Het sentiment dat vroeger alles beter was woekert in verzorgingshuizen onuitroerbaar voort. Als schrale troost voor oude uitgerangeerde mensen. (225) |
Met veel humor neemt hij het ouderenbeleid in Nederland op de korrel. Samen met een aantal andere ouderen in zijn bejaardentehuis vormt hij de rebellenclub ‘Oud-maar-niet-dood’. Ze willen nog graag van het leven genieten en maken daarom samen uitstapjes en doen andere leuke dingen.
Een deel van de medebewoners kijkt hen daarom met de nek aan. Je gedraagt je niet zo als je oud en bejaard bent. Een ander deel is stinkend jaloers omdat ze ook graag willen meedoen, maar de groep zit vol.
Wordt vervolgd
Hendrik Groen: Pogingen iets van het leven te maken, Het geheime dagboek. Amsterdam: Meulenhoff, 2014. ISBN: 978 90 290 8997 5. 328 pagina’s. Prijs: € 18,99. Bestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten