Bij het bezoek aan de hervormde kerk van Zuidhorn, kocht ik het boek Zyne werken wyzen zyne kunde aan. Het boek behandelt de geschiedenis van het Freytag-Snitger-orgel in de kerk en verscheen bij de restauratie van het orgel. De schrijver en organist Kees Kugel signeerde het exemplaar speciaal voor mij. De aanzet van de hoofdletter K ziet er erg mooi uit.
Een hoofdstuk van het boek gaat specifiek in op de restauratie van het orgel. Dat is geschreven door orgeladviseur Stef Tuinstra. Hij schrijft over de activiteiten aan het orgel. Zo is er een nieuwe speeltafel gebouwd en zijn alle mechanieken gereconstrueerd. Het klavier zit aan de voorzijde van het instrument.
Over de plaats voor de organist achter het orgel schrijft Stef Tuinstra het volgende:
‘Het grote probleem deed zich voor van de veel te kleine zitpositie achter het oude klavier voor de tegenwoordig veel langere mensen. Veel organisten zouden zo helemaal niet op dit orgel kunnen spelen. Daarom is de balkonvloer bij de klaviatuur verlaagd, zo ver als mogelijk en verantwoord was. Maar wel op een wijze die niet doet vermoeden dat hier een aangepaste situatie is gecreeerd.
Historisch verantwoord
Een historisch verantwoorde beslissing natuurlijk om het balkon zelf te verlagen in plaats van allerlei aanpassingen aan de klaviatuur te plegen. Niemand heeft het in de gaten, het is nauwelijks te zien.
Daar schuilt ook het gevaar in voor de bespeler van dit orgel. ‘Pas op het afstapje’, zei mijn voorganger afgelopen zaterdag bij de Orgeldag. ‘Je struikelt zo’. Inderdaad het is een verraderlijk afstapje waarbij je zo uit evenwicht bent.
Volgens aanwezigen waren er al mensen gestruikeld over het afstapje. De dwang van de historie kan zo voor slachtoffers zorgen. Gelukkig was ik opmerkzaam genoeg het afstapje in de gaten te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten