De Ginkgo Biloba loopt uit. Overal steken kleine groene bolletjes uit het hout van de boom. In de knoppen zitten piepkleine blaadjes. Indrukwekkend om te zien hoe de specifieke vorm van de bladeren zich al laat zien. Het zit tot in de kleinste haarvaten van de boom. Het gespleten blad dat toch een geheel vormt.
Het zit in het DNA van de boom, overal dat typische blaadje. Ik probeer voor mij te zien hoe het blad al in het zaadje zit. Het kenmerk van deze bijzondere boom. Zo wortelt het DNA van de kleinste kiem helemaal tot in de top van de boom. Overal dat blaadje dat op twee afzonderlijke blaadjes lijkt en elke cel van deze boom bevat deze informatie.
Om de paar centimeter heeft zich knop genesteld. Het groen tekent al overduidelijk af tegen de grijsbruine bast. Een hoopvolle tijding na zo’n winter met uitlopers tot in het voorjaar. Ik tuur weer tevreden naar de boom, mijn boom, de Ginkgo. De boom die meer rust geeft dan 100 vakanties bij elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten