16 mei 2013

Koffie - #WOT

image

Het ziet er niet uit, een donkere kleur dat een beetje tussen zwarte en bruin zweeft. Soms ligt er een beetje schuim op. Het is er in alle maten, soorten en hoeveelheden. Gecombineerd met suiker, zoetstof, melk, room of sterke drank. En het heet: koffie.

Ik ben er gek op, een flinke bak koffie. Bij mij thuis werd veel moeite gedaan mij aan de koffie te krijgen. Ik was er ook erg nieuwsgierig naar. Het drankje werd omringd door een geur van volwassenheid. Als je dat dronk, trad je toe tot de volwassenen.

Koffie
Ik probeerde mijn eerste bakje koffie al toen ik een jaar of 9 was. Het was een zondagmorgen. We kwamen uit de kerk en ik wilde weleens een kopje koffie drinken. Sterk aangelengd met veel melk probeerde ik het op te drinken. Ik vond het smerig. Naar voor zoiets vies wilde ik nog wel eventjes kind blijven.

Koffie
Daarna probeerde ik het nog vele malen, maar toen ik een jaar of 14 was, was het echt zover. Ik dronk weer eens een kop koffie, probeerde het nog eens en leerde mijzelf dit drankje drinken. Zo was ik vijftien jaar en dronk voor ik naar school ging nog snel een bakkie koffie. Als ik terugkwam, volgde een tweede mok. Veel melk erop. Heerlijk.

Lekker
Mijn schoolmaatje Bart dronk ook koffie. Hij genoot er net zo van als ik en weldra zaten we bij allebei onze ouders heerlijk koffie mee te drinken. En eigenlijk ging het niet eens zo om de koffie. Het ging om de gesprekken die we erbij hadden. Koffie maakte iets los. Het warme vocht zorgde voor een diep gesprek over school en geloof en alles wat een puber niet bezighoudt.

Bakkie
Nu drink ik koffie vooral om te genieten. Na een overvloedige maaltijd een heerlijk kopje expresso bijvoorbeeld. Of terug van het werk neem ik een lekker kopje koffie. Op het werk drink ik geen koffie meer, want de apparaten schotelen je de meest beroerde bakkies pleur voor. Hoe doorzichtiger hoe beter, lijkt het devies van die apparaten. Met die surrogaat wens ik mij niet in te laten.

Koffie
Dan geniet ik thuis weer extra van de koffie uit mijn apparaat. Een handje versgemalen bonen is net verkruimeld en het water perst zich met hoge druk door de prut heen. Dan kom je thuis van het werk en drink je dat heerlijke donkere vocht. Een mooier moment van de dag is bijna niet te bedenken.

Geen opmerkingen: