Dat veel mensen de herfst associëren met ouder worden, de herfst van het leven, is niet helemaal eerlijk. De herfst is namelijk de periode van oogst, de tijd om wat gezaaid is te oogsten. Wel dringt daar de ouderdom geleidelijk binnen. De naderende winter zorgt ervoor dat de bomen hun blad verliezen. Ze doen dit niet van de ene op de andere dag.
Het loslaten is een proces dat in de prachtigste kleuren gebeurt. Ook schijnt de zon adembenemend mooi. De laaghangende zon beschijnt de bladeren in de bomen op zo’n manier dat het lijkt of ze goud blakeren.
Zo door het park lopend op mijn dagelijkse rondje met de honden, tref ik ook de vruchten aan van een mooi jaar. Een leerrijk jaar boordevol ervaringen. Ik struin door het beukenbos en raap de beukennootjes op. Soms pel ik er eentje open en knabbel het binnenste op. De oogst. De honden weten ook de vruchten te waarderen en grissen soms een beukennootje voor mijn vingers weg.
Nog weer verder zie ik een hele struik boordevol knalrode rozebottels. Ik pluk er wat. Een mooie vrucht om te verwerken in jam. Misschien maar eens proberen. Wie weet wat voor een lekkers het oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten