De spreeuwen verzamelen zich weer en maken zich op voor de wintertrek naar het Zuiden. Dat hun noordelijker woonachtige soortgenoten hetzelfde doen en dadelijk hier zitten, is de humor van de natuur.
Als je noordelijker woont, voelt het kouder aan en ben je sneller tevreden. In Nederland is het dan warm genoeg. Maar de verwende zomergasten zitten er liever warmpjes bij in Zuid-Frankrijk en Spanje. En ik geef ze groot gelijk.
De zomergasten zijn nu druk bezig zich te verzamelen. Dat doen ze niet zachtjes. Ze vliegen in een enorme zwerm aan en landen dan in de hoge boomtoppen. De essenbomen voor ons huis zijn geliefde verzamelplekken. In de toppen groeperen ze zich. Achter snaaien ze nog wat rode besjes uit de bomen. Het gefluit waarmee hun bezoek gepaard gaat, heeft veel weg van een volière.
Een groepje fladdert op uit de boom en vliegt over de huizenrij weg. Even later komt een andere groepje vogels aan. Tot de hele groep opzwermt en wegvliegt. Ineens is het geschreeuw van zojuist verdwenen en is alles weer stil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten