De spinnenwebben zie ik overal gebouwd worden. Ons huis wordt ingeklemd tussen de spinnenwebben. In de achtertuin is een enorm web gesponnen bij de vuilnisbakken. Telkens als ik iets wil weggooien, baan ik mij een weg door al het spinnenrag heen.
Ik probeer de draden te ontwijken. Al gaat dat in het donker moeilijk en de duisternis treedt steeds eerder in. Bij de voordeur heeft een andere spin een machtig bouwsel gesponnen over de hele breedte van het voortuintje. Ik heb aandachtig gekeken hoe het web hangt. Heel mooi is het opgezet. Het begint bij de dakgoot en loopt vrijwel recht door naar de schutting.
Ergens in het midden van deze zeker drie meter brede overspanning hangt het enorme web. De grote spin die dit web bewoont, trekt meerdere malen per dag langs de draden van de ene naar de andere kant. Een prachtig gezicht.
Gisteren maakte ik per ongeluk een deel van het web van de kruisspin in de achtertuin kapot. Bij het weggooien van een grote zak afval, probeerde ik er onderdoor te kruipen, miste een belangrijke draad en zag hoe het web in één klap verwoest werd.
Vanmorgen zag ik dat het web weer in volle glorie herbouwd was. Niet dat het mij verbaasde, want mijn oog werd door iets heel anders getrokken. De spin had een vlieg te pakken gekregen en pakte het diertje helemaal in. Aan de onderkant van de vlieg zag ik een dikke gele druppel lichaamssap. De spin moest dat nog uitzuigen, vermoedde ik.
Ik stond het gebeuren aandachtig vast te leggen op de camera. Tot de spin ineens in beweging kwam. Hij krabbelde zijn poten rond de prooi, pakte het boeltje op en verdween onder de dakgoot. Daar hing zijn eten aan een zijden draadje, dat keurig omhoog werd getrokken.
De spin begon aan een heerlijk maaltje. Zonder pottenkijkers, want ik zag alleen zijn pootjes bewegen in het smalle spleetje tussen dakgoot en muur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten