Het was op oudejaarsavond. We zaten te wachten tot de klok twaalf zou slaan. De buren waren bij ons. ‘En Jan’, vroeg de buurman. ‘Had je dit jaar nog wat willen doen wat je niet gedaan hebt.’ ‘Ja’, zei mijn vader droogjes. ‘Ik had de bloembollen in de grond willen doen, maar dat ben ik vergeten.’ Mijn buurman begon te lachen. ‘Dan heb je morgen nog wat te doen’, zei hij toen hij uitgelachen was.
De hele maand december lijkt verworden tot een tijd van terugblikken. De winkels liggen voor Sinterklaas al vol met jaaroverzichten en op televisie blikken ze elke dag wel ergens terug. Met als hoogtepunten het jaarlijks terugkerende festijn van de top 2000 en de actie Serieus Request. En onbedoeld blik ik ook terug. Op mijn moment van 2013 en ik stel mijn eigen blogs samen voor Oudjaarsdag met een mooie samenvatting van het jaar.
Genoeg introspectie dus, maar het nadeel van terugblikken is dat je er zo weinig aan kunt doen. Het is gebeurd en je moet weer vooruit. De voornemens opzij schuiven en het gewoon doen, dat is de beste oplossing. Mijn vader kon de volgende dag de bloembollen niet poten, want het vroor. En of hij ze later wel gepland heeft, weet ik niet meer. Het zijn van die dingen die je best mag vergeten. Als je maar niet vergeet te leven.
Bij het terugblikken dit jaar verbaas ik mij voor het eerst over wat ik allemaal gedaan heb en niet wat ik allemaal had willen doen. Dat laatste is misschien veel meer dan ik zou kunnen, maar ik merk nu dat het mooi is om te zien wat je doet. Zo heb ik de doelen bijgesteld. Het zijn er niet veel meer en weet ik dat ik volgend jaar veel zal bereiken. Waarvan bewust leven wel de belangrijkste is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten