Lang voor dat de nichebloggers over literatuur schreven, schreef ik al over de Nederlandse literatuur. De Zuid-Afrikaanse schrijver Etienne van Heerden was gastschrijver aan de Universiteit Leiden. Hij vertelde over zijn initiatief op internet: litnet.co.za. In zijn gastcolleges verwees hij regelmatig naar ‘die huis met baie wonings’ boordevol discussie, debat en boeiende bijdrages.
Omdat ik in die tijd druk in de weer was met het verzamelen van content voor de studentenalmanak en het literair studententijdschrift Putdeksel, vroeg ik ook hem om een bijdrage. Hij schreef een prachtig stuk over de fiets. Zijn bijdrage was een ruilhandel, want een paar dagen later vroeg hij of ik iets voelde mee te werken aan zijn website. Er zaten weinig verplichtingen aan. Ik mocht schrijven wat ik wilde. Als het maar over de Nederlandse literatuur ging.
Vanaf januari 2001
Zo gebeurde het dat ik vanaf januari 2001 begon te schrijven voor litnet met een recensie over Mulisch’ roman Siegfried. Er volgden veel gedenkwaardige artikelen, zoals over de dood van Boudewijn Büch of bij de dood van Gerrit Komrij. Ik schreef uitgeverijen aan en vroeg om recensie-exemplaren. Na verschijning van de boekbespreking, printte ik de bijdrage uit en stuurde het op naar de uitgever. Later was een linkje naar het artikel voldoende, maar veel uitgeverijen hechtten in die tijd nog aan het papier.
Ik verruilde het bespreken van boeken jaren voor litnet later voor het bloggen. Ik vond het veel leuker over bredere onderwerpen te kunnen schrijven op mijn persoonlijke blog. Ook omdat het soms lang duurde voordat mijn boekbespreking op litnet stond. Toch hield ik contact en schreef af en toe een bijdrage. Bij het bespreken van een boek gunde ik mij een ander soort bijdrage dan op mijn blog. Zo schreef ik mooie, verdiepende besprekingen over boeken die veel verwijzingen in Nederland en Zuid-Afrika opleverden. Bij nader inzien vond ik het best leuk om geregeld voor litnet te schrijven.
Combineren
Nu combineer ik het schrijven over boeken op mijn blog en op litnet.co.za. Op de Zuid-Afrikaanse literatuursite probeer ik tien bijdrages per jaar te publiceren. Ook over onderwerpen waarover ik zelf niet zo snel zou schrijven. Het is een leuke manier om ergens anders mee bezig te zijn dan mijn eigen blog.
Wel merk ik dat de uitgeverijen in de loop van de jaren veranderd zijn. Niet iedereen reageert even enthousiast. Een uitgever ziet toch liever een vijfregelig berichtje in de Viva of Margriet over het boek, dan een diepgravende, kritische bespreking. Met name Prometheus is moeilijk bereikbaar en stelt hoge eisen. Het ontmoedigt als je dan na lang mailen en het opgeven van bezoekerscijfers een boek zou krijgen, dat op de laatste dag in een beduimeld pdf’je wordt verstuurd. Zonder verder beeldmateriaal wat een eerlijke bespreking voor mij persoonlijk best lastig maakt.
Mooie initiatieven
Bloggen over boeken is daarmee vooral een hobby. Een niche, zo u wilt. Uitgevers zouden de waarde hiervan beter moeten zien. Al zijn er gelukkig heel mooie voorbeelden. Zo heb ik al een paar keer prachtig over Paul Theroux mogen schrijven en kreeg alle medewerking van Uitgeverij Atlas Contact. Mede daardoor heb ik een mooie pagina kunnen ontwikkelen met veel diepgravende artikelen over de reisboeken van Paul Theroux.
En vergeet het mooie initiatief Een perfecte dag voor literatuur van notjustanybook.nl niet. Het heeft een mooie blogcommunity op van bloggers die schrijven over hetzelfde boek op dezelfde dag. Wat je dan te zien krijgt, is geweldig. Samen lezen, schrijven en via social media napraten over een boek. Een schrijver en een boek kan zich niets mooiers wensen.
Dit is het antwoord op vraag 49 van het blogproject #50books van Petepel. Bekijk mijn andere bijdrages voor dit bijzondere boekenblogproject.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten